برون ایستادگان رادیو تلویزیون دولتی در ایران

این مقاله باطرح کردن مفهوم تازه برون ایستادگی درمطالعات مخاطب شناسی رسانه ای در پی این بوده است که برون ایستادگان رادیو تلویزیون دولتی ایران را کسانی که اگاهانه و عامدانه استفاده ازاین رسانه را کنار گذاشته اند و ازرویارویی باآن پرهیز می کنند مطالعه کند نویسندگان براین نظر هستند که تجربه برون ایستادگی درهرجامعه و کشوری متفاوت و منحصربفرد است این مقاله معناها ومفهومهای ذهنی این افراد رادرمورد رادیوتلویزیون دولتی ایران بااستفاده ازابزار مصاحبه های عمقی و باچارچوب روش شناختی نظریه داده بنیاد بررسی کرده و پس ازانجام 29مصاحبه عمقی انفرادی به کفایت نظری رسیده است نویسندگان ازخلال داده های برامده ازاین مصاحبه ها و باپیمودن مراحل کدگذاری و مقوله بندی این روش شناسی الگوی نظری ای ازبرون ایستادگان تلویزیون دولتی درایران ارایه داده اند این مقاله که باهدف شناخت ادراکهای معنایی برون ایستادگان به عنوان مقدمه ای برای بدرون کشیدن آنها انجام شده است 118مفهوم ذهنی را ازدرون مصاحبه های عمقی انفرادی به دست آورده است که این مفهوم ها با ساختن مقوله های اصلی موجب شکل گیری الگوی نظری تحلیلی شده اند برمبنای نتایج بدست امده سه گونه برون ایستادگی اعتراض و مقاومت سرگرمی خواه ناراضی و پرهیز ازابتذال شناسایی شده اند نواوری این مقاله دردستیابی به شناخت مخاطبان ازمنطق نفی و سلب است و نویسندگان براین نظرند که سیاست گذاریهای رسانه ای درمورد مخاطبان نیازمند دستیابی به این گونه شناخت های ژرفانگر است

کلیدواژه ها:

برون ایستادگی ، تلویزیون دولتی ایران ، مخاطب شناسی ، نظریه داده بنیاد