بررسی رابطه بین آموزش مبتنی برتفکر و رفتارهای منطقی دانش آموزان پسر دوره متوسطه شهرستان سلماس

تحقیق حاضر به بررسی رابطه بین آموزش مبتنی بر تفکر و رفتار منطقی در بین دانش آموزان پسر دوره دبیرستان شهرستان سلماس پرداخته است. هدف از انجام این تحقیق پاسخگویی به یک فرضیه اصلی تحقیق و سه فرضیه مطرح شده در این تحقیق بود. فر ضیه اصلی عبارت بود از این که: بین آموزش مبتنی بر تفکر و رفتار منطقی رابطه وجودداردو برای پاسخگویی به فرضیه اصلی و دیگر فرضیات فرعی، تعداد 320 نفر به عنوان نمونه از جامعه آماری دانش آموزان پسر دوره دبیرستان شهرستان سلماس که 1886 نفر می باشد، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب گردید و از دو پرسشنامه آموزش مبتنی بر تفکر به تعداد 40 سوال با پایایی 0/76 و پرسشنامه رفتار منطقی به تعداد 37 سوال با پایایی 0/74 به عنوان یک روش تحقیق توصیفی، جهت گرد آوری اطلاعات استفاده شد. بعد از جمع آوری داده ها ، جهت تجزیه و تحلیل داده های خام از SPSS23 استفاده شد و برای سنجش فرضیه های تحقیق از آزمون آماری ضریب همبستگی پیرسون و تجزیه و تحلیل واریانس یک راهه استفاده شد. نتایج به دست آمده درخصوص فرضیه اصلی نشان داد که بین آموزش مبتنی بر تفکر و رفتار منطقی دانش آموزان رابطه وجود دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش مبتنی برتفکر ، رفتار منطقی ، تفکر ، تفکر منطقی ، تفکر انتقادی