سلسله مراتب تامین مالی بر اساس رویکرد رگرسیون چندکی: شواهدی از بورس اوراق بهادار ایران

هدف این مقاله بررسی صحت تیوری سلسله مراتبی ساختار سرمایهبرای 151 شرکت غیرمالی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهراندر بین سال های 1380 تا 1393 می باشد. جهت دستیابی به نتایجدقیق تر از آزمون فرضیاپ پژوهش و رویکرد رگرسیون چندکیاستفاده شد. دو مدل اساسی در این مقاله مطرح شد که مدل اول بهمنظور پاسخ به این سوال که تامین مالی داخلی اهمیت و اولویتبیشتری دارد یا خارجی و مدل دوم پاسخ به این سوال که ازروش های تامین مالی خارجی مورد نظر کدام یک اهمیت و اولویتبیشتری دارند. در نهایت نتایج حاکی از آن است که در شرکت هایمورد بررسی و در شرایط ثابت ترتیب استفاده از ابزارهای تامین مالیبه صورت بدهی، انتشار سهام و داخلی می باشد، اما هر چه میزانچندک ها بالاتر رفته سطح اهمیت تامین مالی داخلی نسبت بهاستفاده از بدهی و تامین مالی از روش انتشار سهام کم اهمیت تر شدهاست، که علت آن را می توان به محدود بودن منابع داخلی، پرداختسود سهام و نیاز به نگهداشت وجه نقد در شرکت اشاره کرد. از سویدیگر با افزایش سطح چندک ها تمایل استفاده از بدهی افزایش یافتهاما برای انتشار سهام تغییر چندانی نکرده است و علت آن می تواندارزان تر بودن استفاده از بدهی، نسبت به انتشار سهام و یا عدمدسترسی آسان به انتشار سهام و جمع آوری وجه نقد از سهامداران باشد.

کلیدواژه ها:

تامین مالی ، تیوری سلسله مراتبی ، ساختار سرمایه