برنامه ریزی و طراحی پارک آبی سرپوشیده به منظورتوسعه گردشگری شهر سرعین(نمونه موردی پارکهای آبی مشهد، آزادگان، پارس )

امروزه با توجه به افزایش فزاینده جمعیت و تقاضای روزافزون در استفاده از منابع گردشگری، توجه به ظرفیت برد منابع و بهره برداری از آنها در حد ظرفیت و توان آنها بیش از پیش اهمیت یافته است. مقاله حاضر به بررسی ظرفیت برد گردشگری در سه پارک آبی سرپوشیده شامل پارک آبی مشهد، پارس، آزادگان می پردازد. داده های مورد نیاز برای انجام تحقیق از طریق پرسشنامه جمع آوری گردید .در نهایت ظرفیت برد فیزیکی، واقعی وموثر سه پارک آبی مورد مطالعه به دست آمد .نتایج نشان داد که پارک آبی مشهد،بیشترین ظرفیت برد و پارک آزادگان کمترین ظرفیت برد گردشگری را دارد و توانمندی های و امکانات پارک آبی نقش مهمی در میزان ظرفیت برد گردشگری پارکهای آبی مورد مطالعه دارد.بنابراین با توجه به زمان اوج بازدید، باید ظرفیت برد پارک بتواند این زمانها را تحمل کند تا از افزایش فشار بر منابع و تسهیلات پارک جلوگیری شود.بنابراین این موضوع باید در طرح ریزی پارک آبی سرعین با توجه به وجود آب معدنی و امکانات طبیعی باید مورد توجه قرار گیرد.