رتبه بندی بحران های اقتصادی – اجتماعی ساکنین بافت های فرسوده شهری (منطقه مورد مطالعه : شهرستان یزد)

بافت های فرسوده اعم از بافت های تاریخی و بافت های غیر تاریخی بخشی از پیکره و بدنه شهر ها هستند که دارای ارزشهای کالبدی،عملکردی – اقتصادی و فرهنگی اند و با توان و قابلیت های بالقوه ی خود سرمایه ای ملی به شمار می آیند. ولی در فرایند رشد و توسعهشهر، این بافت های اولیه و کهن دیگر قادر به پاسخگویی به نیازهای زندگی امروز نیستند و به علت عدم همسازی با بافت های جدید ازرونق بازمانده اند و هرچه بیشتر از حیات و آثار سکونت تهی می شوند و در معرض تهدیدات بنیادی قرار می گیرند . شهر یزد از جملهشهرهایی است که دارای بافت های مسکونی فرسوده زیادی می باشد. از این رو مهم ترین بحران های پیش روی ساکنین را از مطالعاتپیشین استخراج نموده و مجددا بین بارز ترین آنها که در 4 شاخصه اصلی (امنیت، مسکن، دسترسی و آلودگی محیطی) معرفی شدند رابا 14 زیر شاخصه مربوط به هرکدام مورد ارزیابی قرار گرفته است. با توجه به این شاخصه ها پرسشنامه 40 گویه ای محقق ساختهتدوین و در بین نمونه آماری که شامل 380 نفر از ساکنین بافت های مشخص شده بود توزیع گردید و پس از جمع آوری داده ها بااستفاده از نرم افزار spss تحلیل شد. نتایج حاصل از آزمون رتبه بندی فریدمن نشان دادکه زیر شاخه ی مخروبه بودن برخی از منازل برای شاخص امنیت، زیر شاخه ی نبود حمایت های دولتی برای شاخص مسکن، زیر شاخه ی معابر با عرض کم برای شاخص دسترسی وزیر شاخه ی عدم وجود پایگاه های درمانی برای شاخص آلودگی محیط بالاتر از دیگر زیر شاخه ها قرار گرفتند. لذا در این تحقیق،ضرورت تمهیدات و نیاز به یک مدیریت ویژه بحران جهت دستیابی به این منبع عظیم فرهنگی_اجتماعی و اقتصادی بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، بحران های اقتصادی – اجتماعی ، امنیت ، مسکن ، دسترسی و آلودگی محیطی