جایگاه آب و گیاه در باغ ایرانی با تاکید بر اصول دینی و آیینی

باغ ایرانی محصول اصیل تعامل ذهن و زندگی ایرانیان در محیط طبیعی آنان است. چرایی و چگونگی شکل این پدیدهدارای نظرات گوناگونی بوده است که با این حال یکی از مشکلات جامعه ایرانی به ویژه در زمینه مطالعات و آثار تاریخی،فقدان آثار و مطالعات اصیل ایرانی و اتکا به تفاسیر و اظهار نظر های بیگانگان است. انسان شرقی همواره بر این باوربوده که اشکال و صورت ها به معنایی اشاره دارند و کلمات گنجایش معانی آنها را ندارند. به همین منظور واژه ها صورتیرمز گونه و استعاری پیدا میکنند. اصل فوق به مطالعه این این فرهنگ از جمله باغ سازی راه یافته و به عناصری از آنچون آب و گیاه، کیفیتی راز گونه بخشیده است. این کیفیت که همانا جوهره و هدف این تحقیق است از مفاهیمفرهنگی گذشته نشات گرفته و سبب یادآوری معانی واجد ارزش و دستیابی به هویت برای افراد و فرهنگ غنی ایرانمی گردد. پژوهش حاضر پاسخی به بازنگری جایگاه آب و گیاه در باغ ایرانی با تاکید بر اصول دینی و آیینی پرداخته وبدین منظور با روشی توصیفی-تحلیلی به بررسی این مفاهیم از دیدگاه فرهنگی ایران پرداخته شده و جایگاه این عناصردر باغ ایرانی مورد بررسی قرار گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

باغ ایرانی ، عناصر باغ ایرانی ، جایگاه آب و گیاه در باغ ایرانی