بازگردانی باغ ایرانی به عرصه معماری شهر سازی معاصر با رویکرد امنیت

فرآیند تحول طراحی شهری بچه گونه ای گسترش یافته که افزون بر دغدغه های همیشگی و سنتی آن پیرامون زیبایی شناسی محیط مسئولیت اجتماعی امنیتی و زیست محیطی در آن هرچی بیشتر شده است در بسیاری از شهر های امروزی فضا هایی تحت عنوان باغ پارک ایجاد میشود که طراحی انها معمولا با شیوه های سلیقه ا ی و بدون بهره گیری ازمبانی خاص است در این راستا در پژوهش حاضر بعد از شناخت پدیده باغ ایرانی به بررسی عناصر اصول و الگو های به کار رفته در باغ پرداخته خواهد شد کلید عناصر تشکیل دهنده باغ اهم از عناصر طبیعی محیطی واحساس درونی باغ به لحاظ کارکردی و مفهومی بررسی گردیده و سرانجام مفهوم با غ ایرانی به عنوان جوهره ای پویا برای تجلی فصلی متعالی در پارادیم های فکری و عقیدتی حضور تعلق و حس مکان را ایجاد میکند محیط طبیعی میتواند موجب بازیابی روانی وکاهش استرس های فردی باشد با توجه به موارد ذکر شده به منظور باز گرداندن باغ ایرانی به عرصه معماری و شهرسازی معاصر و انطباق آن با نیاز های روانی افراد به جهت دست یابی به امینیت فضای میبایست تمامی اصول مرتبط به باغ ها ی ایرانی است که به نوبه خود تاثیراتی برادراک انسان داشته و همین طور میتوان بهعنوان مکانی به جهت آرامش و امنیت تلقی گردد این پژوهش به چهار جنبه مفهومی کارکردی زیبا شناختی و ادراکی باغ پرداخته است

کلیدواژه ها:

باغ ایرانی ، نظام های حاکم در باغ ، امنیت