بررسی میزان توانمندی زنان شهر سمنان

هدف این مقاله بررسی میزان توانمندی زنان و نقش تعیین کننده آنان در توسعه پایدار می باشد. توانمندسازی زنان دارای ابعاد توانمندسازی روانی، توانمندسازی اقتصادی، توانمندی سیاسی ، توانمندسازی اجتماعی و توانمندسازی فرهنگی است.روش تحقیق پیمایشی بوده که از پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است. جامعه آماری زنان شهر سمنان هستند که با استفاده از روش نمونه گیر ی تصادفی تعداد 160 نفر انتخاب شده اند. نتایج تحقیقی نشان داد 8 درصد زنان میزان توانمندی خود را در ابعاد اقتصادی، روانی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی کم، 4.53 درصد تا حدودی و 38.5 درصد زیاد توصیف کرده اند. میانگین این توانمندی 2:3 از 3 است که میزان متوسطی را نشان می دهد. مقایسه میانگین میزان توانمندی زنان در ابعاد مختلف نشان می دهد که از بین انواع توانمندی، زنان خود را از نظر فرهنگی توانمندتر از سایر ابعاد و از نظر سیاسی کمتر توانمند می دانند. ترتیب این تمایل بدین صورت است: توانمندی فرهنگی، توانمندی اجتماعی و اقتصادی (هر دو با یک میانگین) و توانمندی روانی۔ نتایج همجنین نشان داد بیں میزان توانمندی زنان در تمام ابعاد و سن، تحصیلات میزان درآمد ماهیانه خانواده آنان رابطه معنادار وجود ندارد. اما نتایج نشان داد بین میزان توانمندی زنان در تمام ابعاد و وضعیت اشتغال آنها تفاوت معنادار وجود دارد. بدین صورت که زنان شاغل بیش از زنان خانه دار خود را توانمند می دانند. همجنین نتایج نشان داد بین میزان توانمندی زنان در تمام ابعاد و وضعیت تاهل آنها تفاوت معنادار وجود دارد. بدین صورت که زنان متاهل بیش از زنان مجرد دارای توانمندی کلی هستند.

کلیدواژه ها:

توانمندی زنان ، توانمندی روانی ، توانمندی اقتصادی ، توانمندی سیاسی ، توانمندی اجتماعی و توانمند فرهنگی ، شهر سمنان