ارزیابی عملکرد و ضرورت بازنگری در ساختار مدیریت و بهره برداری از شبکه آبیاری و زهکشی دشت گلپایگان

مدیریت مصرف بهینه از منابع آبی کشور (آبهای سطحی و زیرزمینی) و بهره برداری صحیح و علمی از این منابع به دلیل محدودیت آنها و افزایش می زان تقاضا امری ضروری است. در این راستا و به منظور استفاده بهینه از آب مخزن سد گلپایگان به عنوان مهمترین منبع تأمین کننده آب کشاورزی زمین های گلپایگان- شرکت بهره برداری آبیاری و زهکشی دشت گلپایگان در سال 1372 تأسیس گردید. محدودیت منابع آبی این شهرستان، افزایش میزان تقاضا در بخش کشاورزی، خشک سالی ها، سپری شدن بیش از چهار دهه از عمر شبکه، خاکی بودن اغلب کانالهای درجه 3، 2 و 4 پرت زیاد آب در شبکه، همچنین در جهت نیل به توسعه همه جانبه اقتصادی منطقه به ویژه بخش کشاورزی، ایجاب می کند یک بازنگری اساسی در نحوه بهره برداری و مدیریت شبکه صورت گیرد. بدین منظور و در این مقاله ضمن بررسی و شرح مسائل و مشکلات شبکه و در راستای مدیریت مطلوب و بهینه در بهره برداری از شبکه، علاوه بر پیشنهاد راه کارهایی چون: تعمیرات اساسی در شبکه، بتنی کردن نهر هارون-کانال خاکی قدیمی که در ترسالی ها به عنوان کانال اصلی مورد استفاده قرار می گیرد و بیش از 80 درصد پرت آب دارد - آموزش بهره برداران و کشاورزان، استفاده از روش های آبیاری مکانیزه، همچنین انتقال مدیریت شبکه به بخش خصوصی یا بهره برداران و یا مشارکت آنان در امر بهره برداری و نگهداری- با توجه به ساختار اجتماعی و فرهنگی منطقه - و در قالب تشکل و یا تعاونی آب بران به عنوان راه کار اساسی و قابل بررسی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

شبکه های آبیاری و زهکشی ، بهره برداری ، مدیریت بهینه مصرف آب ، کانال های خاکی و بتنی ، سد خاکی