ارتباط بین رضایت شغلی با استرس شغلی و عوامل مرتبط با آن در پرسنل فوریت پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران در سال 1393

زمینه و هدف: پژوهش حاضر به منظور تعیین رابطه رضایت شغلی با استرس شغلی و عوامل مرتبط با آن در پرسنل فوریت پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام شده است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی بوده، که نمونه ها متشکل از 150 نفر پرسنل فوریت پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران بودند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه رضایت شغلی محقق ساخته و پرسشنامه استاندارد استرس شغلی HSE بود. روایی محتوی پرسشنامه با مشاوره صاحب نظران تایید شد و ضریب پایایی آن با روش آزمون مجدد در مورد 10 درصد تعداد کل نمونه ( 15 نفر) به فاصله دو هفته محاسبه گردید. ضریب آلفا کرونباخ برای کل پرسشنامه 85 / 0و برای بعدها از حداقل 8/ 0 تا حداکثر 91 / 0 بدست آمد. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS v.21 و از روش های آماری توصیفی (میانگین، انحراف معیار و ضریب همبستگی) و استنباطی (تحلیل واریانس، آزمون های دقیق فیشر و ضریب همبستگی پیرسون) استفاده، و 05 / P < 0 ، معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: بیشترین میزان رضایت شغلی مربوط به بعد شرایط محیط کار و کمترین میزان آن مربوط به بعد ارتباط کار با زندگی شخص و امنیت شغلی بود. تحلیل واریانس نشان داد بین رضایت شغلی با استرس شغلی و عوامل مرتبط با آن، ارتباط معنی داری وجود دارد ( 05 / P < 0 ). همچنین بین رضایت شغلی پرسنل فوریت با برخی از ویژگی هایفردی نظیر سن و سابقه کاری رابطه معنی داری وجود دارد ( 05 / P < 0). نتیجه گیری: رضایت شغلی پرسنل فوریت پزشکی در سیستم ایمنی و بهداشت اهمیت حیاتی دارد و به ارتقاء عملکرد و کیفیت مراقبت، کاهش هزینه های مراقبت بهداشتی و رضایتمندی بیماران کمک بهینه ای می نماید.

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، رضایت شغلی ، اورژانس