لزوم استفاده از قندهای طبیعی و شیرین کننده های مصنوعی جهت کاهش دیابت

امروزه در تهیه بیشتر محصولات غذایی ، دارویی ، آرایشی و بهداشتی از افزودنی های شیمیایی متعددی استفاده می شود که اگر به فهرست ترکیبات تشکیل دهنده که روی برچسب این محصولات درج می شود توجه کنید به نام بعضی از این ترکیبات یا دربعضی موارد اصطلاح افزودنی های مجاز برخورد می کنید .انواع شیرین کنند ه های مصنوعی با ده ها بار قدرت شیرین کنندگی بیشترین بازار مصرف را به خود اختصاص داده اند .اما به رغم این موضوع همچنان متخصصان تغذیه استفاده از قندهای طبیعی را ترجیح می دهند، چرا که ترکیبات مصنوعی نسبت به همتای طبیعی خود از فواید کمتری برخوردارند .این در حالی است که این روزها مصرف این طعم دهند ه ها نه تنها در میان بیماران بلکه در میان افراد سالم( با هدف کاهش یا کنترل وزن )نیز رواج یافته است،از طرفی شیرین کننده های طبیعی با منشأ ساکارز منبع انرژی هستند؛اما سبب ناهنجاری ها و بیماری هایی منظیر دیابت، چاقی، ناهنجاری های رگ های خونی وقلبی ،پوسیدگی دندان،بیماری ها و اختلالات رفتاری می شوند. با توجه به افزایش روز افزون بیماری های مختلف ناشی از افزایش وزن و مصرف بیش از حد مواد غذایی، در سال های اخیر طراحی و تولید محصولات کم کالری( رژیمی) از اهمیت زیادی برخوردار شده است. شکر خالص، شربت فروکتوز، بلور فروکتوز، گلوکز(دکستروز)،عسل ،لاکتوز،مالتوز، انواعی از شیرین کننده های طبیعی اند و ساخارین،آسپارتام ،آسه سولفام پتاسیم از جمله شیرین کننده های مصنوعی میباشند.ما برآنیم تا در این مقاله افزودنی های صنایع غذایی از جمله شیرین کننده های مصنوعی و قندهای طبیعی و خصوصیات آنان را بررسی کنیم

کلیدواژه ها:

شیرین کننده ها ، افزودنی ها ، قند های طبیعی ، مصنوعی ، صنایع غذایی