تأثیر ترکیب های نحوی در معانی بلاغی

اگر کلمات طبق اصول و قواعد نحوی در کنار هم قرار گیرند معنای وضعی آنها به معنای جدیدی تغییر می یابد. برای درک و فهم کلام خداوند و احادیث نبوی و ائمه اهل بیت علیهم السلام و نیز به منظور آشنایی با متون عربی باید با ساختارهای نحوی و تأثیر آنها در معنای بلاغی آشنا شد. نوشته پیشرو به بررسی تأثیر ترکیب های نحوی در معانی بلاغی پرداخته و ضمن توضیح و تبیین دیدگاه های مختلف در مورد معنای بلاغت و نظریه نظم، یک نمونه از تأثیر ترکیب های نحوی در معانی بلاغت را بررسی می نماید. در این راستا به شیوه تحلیلی کتابخانه ای، قاعده نظم همراه با بررسی فصل و وصل در نمونه های قرآنی مورد بررسی و پژوهش قرار گرفت و آن چه به دست آمد این است، که میان نحو و معنای وظیفی ارتباط تنگاتنگی وجود دارد و مهمترین رسالت نحو برقراری ارتباط میان واژگان در جمله است. معنای نحوی به معنای ترکیبی و نیز معنای بلاغی تقسیم می شود. آیات بررسی شده در فصل و وصل نشان داد در موردی که عطف جاری نشده، فصل صورت گرفته و بر جدایی معانی عبارات یا اتحاد آنها دلالت دارد؛ لیکن در موردی که عطف رخ داده، وصل صورت گرفته ودلالت بر اشتراک معانی عبارات دارد.

کلیدواژه ها:

نظریه نظم ، ترکیب نحوی ، معنای بلاغی ، وصل و فصل