تأثیر یک دوره تمرینات آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت بر فاکتورهای آمادگی جسمانی و خودادراکی دانش آموزان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر

هدف از این تحقیق بررسی تأثیر یک دوره تمرینات آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت بر فاکتورهای آمادگی جسمانی و خودادراکی دانش آموزان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر در شهر اهواز بود. پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل وتمرین انتساب تصادفی که یکی از بهترین طرحها از لحاظ اعتبار درونی محسوب می شود، بود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه دانش آموزان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر دختر با سن تقویمی 13 تا 15 سال شهرستان اهواز به تعداد100 نفربود، که 30 نفر به صورت تصادفی(خوشه ای-مرحله ای) از یک مدرسه انتخاب شده که پس از انجام پیش آزمون به طور مساوی در دو گروه کنترل(n=15 )و گروه تمرین(n=15) قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری در تحقیق حاضر شامل پرسشنامه خودادراکی هارتر و آزمونهای آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت ایفرد بود. یافته های تحقیق نشان داد که یک دوره تمرینات آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت بر شاخص آمادگی جسمانی و شاخص توده بدنی دانش آموزان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر تاثیرمعنی داری دارد. همچنین یک دوره تمرینات آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت بر فاکتورهای آمادگی قلبی - تنفسی، استقامت عضلانی، انعطاف پذیری و قدرت عضلانی دانش آموزان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر تاثیر معنی داری دارد. همچنین نتایج نشان داد یک دوره تمرینات آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت بر خود ادراکی دانش آموزان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر تاثیر معنی داری دارد.

کلیدواژه ها:

آمادگی جسمانی مرتبط با سلامت ، خودادراکی ، دانش آموز عقب مانده ذهنی آموزش پذیر