پیش بینی موفقیت در روش های کمک باروری با استفاده از سیستم استنتاج فازی

یکی از روش های درمان ناباروری استفاده از تکنیک های کمک باروری ART I است که پس از عدم وقوع بارداری با روش های مرسوم درمانی مورد توجه پزشکان و زوجین نابارور قرار می گیرد با توجه به هزینه های مالی روانی و جسمی استفاده از این تکنیک ها برای بیماران داده کاوی اطلاعات مربوط به زوجین و پیش بینی میزان موفقیت این گونه درمان ها سودمند به نظر می رسد نظر به تازگی انعطاف و نتیجه بخشی بیشتر سیستم های فازی در بررسی متغیرهای غیر دقیق در این پژوهش تحلیل اطلاعات بالینی بیماران نابارور به وسیله ی سیستم های فازی انجام شده و میزان موفقیت در روش کمک باروری II ICSI مورد مطالعه قرار گرفته است جهت فازی سازی مسئله متغیرهای بالینی سن مرد و زن هورمون استرادیول و III BMI زن و تعداد تخمک های MII به عنوان ورودی و تشکیل قلب جنین به عنوان خروجی سیستم در نظر گرفته شده است در این پژوهش داده کاوی 251 سیکل درمانی کلینیک باروری امید مورد توجه قرار گرفته که در نهایت سیستم توسعه داده شده با دقت 76% رکوردهای موفق و ناموفق را از یکدیگر تفکیک می نماید

کلیدواژه ها:

داده کاوی ، روش های کمک باروری ، متغیرهای تاثیر گذار ، سیستم فازی