هویت ملی_اسلامی و نقش آن در پیشگیری از جرم

هویت ملی از منظر جامعه شناسی به مثابه نوعی احساس وتعهد و تعلق عاطفی افراد یک جامعه نسبت به مشترکات آن جامعه است که از سویی موجب وحدت و انسجام و پویایی ان ها شسته و از سویی دیگر موجب تمایز آنها از دیگر ملت ها و جوامع می شود. با توجه به ساختار و فرهنگ دیرینه جامعه می توان ادعا کرد که در جامعه ایران عنصر دین و به طور خاص هویت اسلامی در بین سایر مؤلفه ها از اهمیت بیشتری برخوردار است . در این مقاله پس از تبیین مفهومی هویت ملی و عناصر آن با توجه به جامعه ایران در ادامه به نقش پیشگیرانه مؤلفه هویت اسلامی بر اساس دو نظریه قیود اجتماعی و نظریه به خودکنترلی(نظریه عمومی جرم) هیرشی مورد بررسی قرار گرفته است .به نظر می رسد بر طبق نظریات یاد شده ،هویت اسلامی ما ظرفیت های بسیاری دارد که توجه بیشتر و کارآمدتر همه اقشار جامعه به خصوص مسئولین و دست اندرکاران و فعالان در حوزه فرهنگی را جهت به کارگیری و آموزش صحیح وآگاهانه انها در محیط های اجتماعی مانند خانواده، مدرسه و... در جهت افزایش کنترل اجتماعی بیرونی بر اساس دین و همچنین درونی کردن دینداری در افراد و در نهایت پیشگیری از جرم و کاهش نرخ جرایم و انحرافات، می طلبد.