انتخاب پرتفوی بهینه فازی بر پایه مدل چندهدفه میانگین-واریانس-چولگی با بکارگیری الگوریتم NSGA-II

تشکیل پرتفوی بهینه یک تصمیم مهم و حساس برای سرمایهگذاران میباشد. مدلهای کلاسیک پرتفوی عموماً به معیارهای میانگین و واریانس بازده توجه داشته، اکثراً تک هدفه در نظر گرفته شده و تحت شرایط قطعیت مطالعه و تحلیلشدهاند. اما در دنیای واقعی مسئله انتخاب پرتفوی، یک مسئله چندهدفه میباشد و علاوه بر معیارهای میانگین و واریانس بازده میبایست به سایر معیارها نظیر ریسک نقدشوندگی نیز توجه داشت. از سوی دیگر، در عمل ما با دادههای نادقیق ومبهم روبرو هستیم و میبایست مسئله انتخاب پرتفوی تحت شرایط عدم قطعیت مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد. در این مقاله ما یک مدل برنامهریزی چندهدفه فازی جدید بر پایه مدل میانگین-واریانس-چولگی را برای انتخاب پرتفوی بهینه تحت شرایط عدم قطعیت توسعه دادهایم. توابع هدف شامل حداکثرسازی بازده مورد انتظار، حداکثر چولگی یا شانس بهدست آوردن بازدههای مورد انتظار بیشتر و حداقلسازی ریسک نقدشوندگی میباشد. نرخهای بازده، نرخهای گردش مالی، حداکثر تعداد سهام موجود در پرتفوی به صورت اعداد فازی مثلثی در نظر گرفته شده است. برای حل این مسئله یک الگوریتم ژنتیک مرتبسازی نامغلوب نخبهگراNSGA-II توسعه داده شده است. الگوریتم ژنتیک ارزیابی برداریVEGA و الگوریتم ژنتیک مرتبسازی نامغلوبNSGA برای مقایسه و ارزیابی عملکرد روش حل پیشنهادی بکار برده شدند. در نهایت، نتایج حاصل از خروجی الگوریتمها با هم مقایسه و تحلیل شده، که نشاندهنده کارآیی بیشتر روش حل پیشنهادی نسبت به سایر روشها میباشد

کلیدواژه ها:

مسئله انتخاب پرتفوی ، مدل میانگین-واریانس-چولگی ، الگوریتم ژنتیکNSGA-II/برنامهریزی چندهدفه ، اعداد فازی