معناشناسی واژه نفس و کاربردهای مختلف آن
محل انتشار: دومین کنگره بین المللی فرهنگ و اندیشه دینی
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 10,317
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICCRT02_241
تاریخ نمایه سازی: 5 بهمن 1395
چکیده مقاله:
نفْس به معنای ذات و حقیقت شیء است. واژه نفْس درآیات قرآن به یکی از سه معنای: خود (ذات یا وجود)، درون (باطن) و شخص انسان (انسان) به کار رفته است که بازگشت معنای دوم و سوم نیز به همان معنای اول است. واژه نفس به دلالت مطابقی، بیانگر معنای «روح انسانی» نیست بلکه معنای اصلی و مطابقی آن، چنانکه گفته شد، همه ذات و جوهر یا وجود حقیقی یک چیز است و چون این ذات و وجود حقیقی برای انسان، قائم به روح اوست، نفْس، روح معنا شده یا در زبان عرب به این معنا به کار رفته است. در کاربرد روح برای انسان، معمولاً بعد غیر جسمانی وجود او مد نظر است ولی در کاربرد نفس برای انسان، خود انسان یا شخص انسان مد نظر است بدون اشاره به بعد خاصی از وجود او، هرچند انسانیت انسان یا تشخص انسان، قائم به روحش باشد.
نویسندگان
مجید روحی دهکردی
استادیار، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهرکرد، ایران
منصور پهلوان
استاد، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه تهران، ایران
عبدالهادی فقهی زاده
دانشیار، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :