تحلیل نمادو نمادپردازی در ادبیات داستانی کودک دفاع مقدس

در این مقاله به بررسی نماد و نمادپردازی در دوازده مورد از داستان های ادبیات مقدس مربوط به گروه سنی کودکان پرداخته ایم. داستان های مورد بررسی عبارت اند از: « خانه ی من»، «مهمانی از آسمان»، «نامه ای به پدر»، «طعم تلخ خرما»، « یک دنیا پروانه »، «بابا درس داد»، «اسم من چفیه است»، «گربه عزیز»، «پرنده های غمگین»، «کلاه خود»، «من یک قاصدکم» و «خورشید زمین». ملاک ما از انتخاب این داستان ها، احتمال وجود مفاهیم و شخصیت های نمادین در آن ها بود. نتیجه ی به دست آمده از پژوهش این است که نمادین بودن داستان های مورد بررسی از بارزترین مشخصه های آن هاست و در این میان، شخصیت های نمادین در این داستان ها از بسآمد و فراوانی قابل ملاحظه ای برخوردار است و خود نشان دهنده ی اهمیت و کارکرد مفید شخصیت های مجازی و نمادین در زمینه ی انتقال مفاهیم ادبیات مقدس به ذهن مخاطب خاص است

کلیدواژه ها:

ادبیات کودک دفاع مقدس ، نمادگرایی ، مخاطب کودک