تقویت و ارتقای هویت ملی ایرانی با احیای یک هنر در آستانه ی فراموشی: هنر ملیله کاری

یکی از مهمترین شاخه های هنر فلزکاری، هنر ملیله کاری است. این هنر که همواره جزء جداناشدنی هنرهای صنائی کشور ایران بوده، معرففرهنگ، هویت ملی و ارزشهای جمعی ایرانی اسلامی است. بهرغم گذشته ی درخشان و پیشینه ی تاریخی هنر ملیله کاری، امروزه این هنر –وضعیت متفاوت و نگران کنندهای پیدا کرده است. به صورتیکه اکنون میزان پرداختن به این هنر کاهش یافته و به خصوص در شهر اصفهانافراد انگشت شماری در زمینه ی هنر ملیله کاری فعالیت می کنند و روزبه روز به علت مشکلات و کمبودهای موجود از تعداد آنها کاستهمی شود. با ذکر این مقدمات و این مسئله که این هنر اصیل در موقعیت کنونی رو به افول و فراموشی است، در این مطالعه تلاش شده استتا از منظر جامعه شناسی هنر و روش مردم نگاری ضمن مروری تاریخی به مستندنگاری و آسیب شناسی این هنر اصیل در شهر اصفهانپرداخته شود. روش گردآوری داده ها شامل مطالعه ی اسنادی کتابخانه ای، مشاهده و مصاحبه ی نیمه ساختاریافته بوده است. نتایج اینمطالعه در زمینه ی آسیب شناسی هنر ملیله کاری مؤید آن است که عواملی نظیر روش های کاذب ساخت نوار ملیله، کمبود مواد اولیه ی باکیفیت و بالا بودن هزینه ها، درآمد ناکافی تولیدکنندگان، آگاهی اندک مصرف کنندگان از محصولات ملیله، آموزش نادرست هنرجویان ملیله،ورود افراد فاقد صلاحیت در مرحله ی تولید، خلاء تبلیغات و عدم معرفی صحیح، واردات آثارخارجی مشابه و موانع در زمینه ی صادارت اینمحصول هنری، در افول جایگاه این هنر در شهر اصفهان نقش اساسی داشته اند. همچنین با تأکید به این موضوع که وجود خلاقیت و نوآوریو به کارگیری هنر ملیله کاری در قالب اشیای کاربردی می تواند در حفظ و احیای این هنر اصیل نقش کلیدی ایفا کند، ایده های کاربردی وخلاقانه در راستای احیاء و بهبود این هنر که شامل نوآوری در طرح و نقوش و ابتکار در تکنیک و فن اجرا است، مطرح و نمونه های از آثارساخته شده با این الگو ارائه میشود. در پایان نیز اهمیت تولید و مصرف کالاهای هویتی ملیله کاری در راستای تقویت بعد فرهنگی و تاریخیهویت و احساس تعلق ملی مورد تأکید قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

صنایع دستی ، هنر ملیله کاری ، جامعه شناسی هنر ، مردم نگاری ، هویت ملی ، آسیب شناسی ، مستندنگاری ، کالای هویتی