اثربخشی درمان شناختی رفتاری – CBT بر اضطراب مرگ و خودکارآمدی در زنان باردار

هدف پژوهش حاضر اثربخشی مشاوره شناختی رفتاری – CBT بر اضطراب مرگ و خودکارآمدی در زنان باردار می باشد روش پژوهش حاضر نیمه تجربی از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه آزمایش و کنترل میباشد . جامعه آمار ی در پژوهشحاضر ،عبارت است از کلیه ی زنان باردار مراجعه کننده به مرکز بهداشتی درمانی شهر کرج در سال 1495 که حادود 60 نفر اعلام شده است، می باشد و به روش تصادفی در دو گاروه آزماایش ) 96 نفر ( و کنترل ) 96 نفر ( قرار داده شدند پس از جایگزینی شرکت کنندگان در دو گروه آزمایش و کنترل، گروه آزمایش 8 جلسه یک ساعته تحت آماوزش گروهای، شناختیرفتاری قرار گرفتند ابزار پژوهش پرسشنامه اضطراب مرگ تمپلر و پرسشنامه خودکارآمدی شرر است که در پیش آزمون و پس آزمون اجرا شد نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که اثربخشی آموزش شناختی رفتاری بر خودکارآمادی در سطح معنادرای 0/038می باشد و این مقدارکوچکتر ازسطح معناداری ملاک یعنی P≤0.05) ( است و نیز از آنجا که مقدار F به دست آمده بیشتر از مقدار جدول می باشد فرضیه پژوهش مبتنی بر اثربخشی آموزش شناختی رفتاری بر - خودکارآمادی در زنان باردار را تایید می کند همچنین اثربخشی آموزش شناختی رفتاری بر اضطراب مرگ در سطح معناداری 0/018 می باشد و این مقدار کوچکتر از سطح معناداری ملاک یعنی P≤0.05) ( است و نیز از آنجا که مقدار F به دست آمده بیشتر از مقدار جدول می باشد فرضیه پژوهش مبتنی بر اثربخشی آموزش شناختی رفتاری بر - کاهش اضطراب مرگ در زنان باردار را تایید می کند

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری – ، اضطراب مرگ ، خودکارآمدی ، زنان باردار