قدردانی، نوع دوستی، بخشش و امید از نگاه معنویت و روانشناسی

سازه ای که به عنوان صفت جوهری روان شناسی مثبت نگر قلمداد شده، قدردانی است وود، 0931 (، فضیلتی که در ادیاان بزرگ به آن .) پرداخته می شود. پرستش همراه با قدردانی نسبت به خدا به خاطر نعمت ها و الطافش موضوعی مشترک بین ادیان اسات )امونز ، 2008شکر به عنوان زیربنای تجارب معنوی و دینی تلقی می شود. نوع دوستی از ریشه ی alter به معنای غیر و دیگری و بیانگر رفتاری است کههدف آن نفع رسانی به دیگران است و از جمله صفاتی که انسان را از خودمحوری خارج می سازد و موجب ایثار، گذشت و پیوند صمیمانه در برابر دیگران می شود )کاویانی و موسوی، 1389 (. یکی از مکانیرم هایی که می تواند چرخه ی معیوب ظلم ظالم، انتقام شدیدتر فرد مظلوم و سپس تلافی مجدد فرد خاطی را قطع کند، بخشش است که از طریق آن افراد با پاسخ های طبیعی منفی خود نسبت به خاطی مقابله و بهطور فراینده ای تمایل می یابند که پاسخ های مثبت خود را جایگرین آن نمایند )کلانتاری، 1390 (. روشی که ادیان الهی برای ترمیم رنجش های بین فردی تجویر نموده اند، همان عفو و بخشش است. از نظر جهان بینی توحیدی، امید تحفه الهی است که چرخ زندگی را به .) گردش در می آورد و تلاش و انگیره را پرشتاب می کند )آقاباقری، 1391

کلیدواژه ها:

قدردانی ، نوع دوستی ، بخشش ، امید ، معنویت و روانشناسی