الگوی رارتباط ساختاری میدان پارسی و ماماتین در فروافتادگی دزفول

میزان نفتی پارسی، از میدانهای نفتی ایران می باشد که در استان خوزستان در فاصله 130 کیلومتری جنوب شرق اهواز قرار داردم طول این میدان 36 کیلومتر و عرض آن 7 کیلومتر است میدان ماماتین یکی دیگر از میدانهای نفتی است که در 100 کیلومتری شمال شرق اهواز و در شمال غرب میدان پارسی قرار دارد و دارای 25 کیلومتر طول و 4 کیلومتر عرض می باشد این دو تاقدیس بوسیله یک گسل راندگی از دماغه شمال غربی تاقدیس پارسی جدا شده اند از اهداف این مقاله بررسی چاه های 51 و 82 در میدان پارسی است که نشان می دهد عمق ورود به مخزن اسماری حدودا 400 متر بالاتر از حد انتظار بوده و ضخامتی بیش از میانگین ضخامت مخزن آسماریدر میدان پارسی دارد همچنین ارتباط ساختاری دو میدان و در نهایت الگوی ساختاری دو تاقدیس ارائه شده است در این مطالعه بااستفاده از مقاطع لرزه ای و نقشه های تراز زیرزمینی UGC ترسیم مقاطع عرضی بر روی میدان صورت پذیرفته است. نتایح حاصل از ترسیم مقاطع عرضی نشان می دهد که میدان نفتی تاقدیسی ماماتین بصورت یک ساختار دوپلکسی متوتالی بر روی تاقدیس پارسی رانده شده است همچنین نتایج نشان دهنده توسعه تاقدیسهای پارسی و ماماتین بر اثر عملکرد گسلهای تراستی پیش یالی Forelimb thrust می باشد بعبارت دیگر تاقدیسهای میادین نفتی پارسی و ماماتین تاقدیسهای مرتبط با گسل Fault related fold می باشند. جهت شبی گسلهای تراستی و راندگی ساختارهای تاقدیسی حتکی از وجود مدل دوپلکHinterland doplex می باشد با توجه به مدل و الگوی ارائه شده می توان بالاتر قرار گرفتن غیرعادی حد فوقانی سازند آسماری و زونشین صورت در آن را توجیه نمود.

کلیدواژه ها:

الگوی ارتباط ساختارسی ، تاقدیس پارسی ، تاقدیس ماماتین ، زاگرس چین خورده ، فروافتادگی دزفول