چالشهای پیشروی تحول در آموزش و پرورش (ایران)

هدف این مقاله روشن ساختن چالشهای پیش روی تحول در نظام آموزش و پرورش (ایران)، بوده و باعنایت به عنوان و سؤالهای مطروحه، پژوهش به شیوه توصیفی و از نوع تحلیل اسنادی انجام شدهاست. با توجه به روش پژوهش، جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه اسناد، مدارک و منابع مرتبط باموضوع مورد بررسی میباشد. از آنجا که نهاد آموزش و پرورش به خاطر تکیه بر گستردهترین سرمایهملی بیشترین سهم را در رشد، سازندگی و اعتلای ملی ایفا میکند و رسیدن به کشوری برتر در منطقهبه عنوان آرمان سند چشم انداز بیست ساله ملی، بدون توجه به رشد و بالندگی این نهاد ناممکن است،هرگونه بازکاوی و بررسی وضعیت کنونی این نهاد کاری ضروری و اجتناب ناپذیر است. امروزه، آموزشو پرورش به خاطر پیچیده تر شدن و سرعت بالای تغییرات، ضرورت تربیت نیروی انسانی برای بر عهدهگرفتن نقشهای مختلف در جامعه و پاسخگویی به نیازهای متنوع و پیچیده آن، اهمیتی مضاعف و روزافزون یافته است. ولی نظام آموزشی کشور با توجه به نارسایی های درونی و محیطی نتوانسته استرسالت اصلی خود در ارتباط با توسعه و شکوفایی ملی را ایفا نماید. به طوری که حتی در برخی مواقعدر شکل گیری و نهادینه شدن برخی ارزشهای ضد توسعه نقش اساسی داشته است. بنابراین ازآنجایی که دانش و تکنولوژی با سرعت رشد داشته، آموزش و پرورش نمی تواند نسبت به این تحولاتبی تفاوت بوده و برنامه ریزی و استراتژی مدونی نداشته باشد. پس نتیجه گرفته میشود. که زیرساختهر نوع توسعه ای در کشورها را میتوان در نظام آموزشی آن جستجو کرد، پس ایجاد تحول در بخشآموزش از ضرورتهای مهم و اساسی به شمار میرود و بر اساس آن نظامهای آموزشی در هر دورهایبه دنبال ایجاد تحول رو به رشد هستند

کلیدواژه ها:

چالشها ، تحول ، آموزش و پرورش ، مشارکت