ترویج و توسعه کشاورزی پایداردر ایران با بهره گیری از رهنمودهای قرآن کریم

شرایط اقلیمی و توپوگرافی ایران ازمهم ترین کارمایه ها برای توسعه باغات است به دلیل اهمیت تامین آب برای درختان میوه و محدودیت منابع آب استفاده از روش هایی که به طور طبیعی از بارندگی موجود حداکثر بهره برداری را می نمایند بسیارحائز اهمیت هستند با توجه به بارندگی و ابیاری محدود، یکی از نقا کلیدی درمدیریت باغ، افزایش حفظ توانایی خاک در نگهداری آب جذب شده می باشد. در نتیجه دراین روش، هدف اصلی مدیریت نزولات اسمانی درجهت کاهش تبخیر و تعرق و افزایش راندمان جذب آب توسط گیاه می باشد. قران کریم به عنوان یک رفرنس جهان شمول و همیشه رزو آمد می تواند مشکلات عدیده کشاورزی پایدار را کاهش دهد هدف این مقاله ارائه یک چهارچوب توصیفی و کارکردی از نقش فرایند ارتباطاتی ترویج در توسعه پایدار و بویژه چالش های پیش روی آن در این موضوع در قرن جدید می باشد و سعی دارد با توجه به تحولات شگرف جهانی در فن آوری اقتصاد، اجتماع، فرهنگ، سیاست، و... با توجه به دستورات و رهنمودهای قرانی جایگاه مناسب ترویج کشاورزی را در برخورد با این چالش ها و نقش ان را در توسعه پایدار بیان کند.

کلیدواژه ها:

کشاورزی پایدار ، کشاورزی قرانی ، ترویج ، توسعه پایدار ، ایران