نظام پیشنهادات، حلقه مفقوده خلاقیت و نوآوری سازمانی رویکردی مقایسه ای (مطالعه موردی: شرکت برق منطقه ای استان یزد و شیراز)

اجرایی نمودن ایده های خلاق و ایجاد نو آوری سازمانی، همواره به عنوان یکی از اهداف اصلی هر نظام مدیریتی مبتنی بر مشارکت کارکنان در نظر گرفته می شود. در این رهگذر نظام پیشنهادات روش مدیریتی مشتری مداری است که در آن کلیه افراد به شکل مستمر در جهت بهبود فرایندهای کاری خود تلاش می کنند تا خدمات و کالایی با کیفیت بهتر برای مشتریان خود فراهم آورند. این مقوله می تواند نقش مهمی را در امر تبدیل خلاقیت از حالت بالقوه به بالفعل (نوآوری) ایفا نماید. در همین راستا می توان از خلاقیت به عنوان ابزاری برای بهبود عملکرد سازمانی، برطرف ساختن موانع و مشکلات و بهره گیری هر چه بهتر از فرصت های موجد استفاده نمود. از طرفی تاثیر نظام پیشنهادات به عنوان یک عامل تسهیل گر، در امر بروز نوآوری و اجرایی نمودن ایده های خلاق فیر قابل انکار می باشد، که بررسی این تاثیر به عنوان انگیزه اصلی نگارش این مقاله در نظر گرفته شده است. بدین منظور ابتدا مفاهیم کلیدی، به صورت تفصیلی بیان شده و در ادامه مدل ابداعی خلاقیت، نظام پیشنهادات و نوآوری سازمانی معرفی گردیده است. در پایان ضمن مقایسه این فرایند، در دو شرکت برق منطقه ای استان یزد و شیراز در سال 1386، به سنجش میزان کارایی مدل مذکور پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، نوآوری ، نظام پیشنهادات ، شرکت برق منطقه ای استان یزد ، شرکت برق منطقه ای شیراز