مطالعه نقش روشهای تدریس درافزایش هوش هیجانی دانش آموزان

پیشرفت سریع علوم و تکنولوژی درقرن حاضربشر را به جایی رسانده است که نیازمندفراگیری مهارتهای اندیشیدن تفکر و پردازش یادگیری درونی می باشد هوش هیجانی اصطلاح فراگیری است که مجموعه گسترده ای ازمهارتها و خصوصیات فردی را دربرگرفته و معمولا به آن دسته مهارتهای درون فردی و بین فردی اطلاق میگردد که فراتر ازحوزه مشخصی ازدانشهای پیشین چون هوش منطقی و مهارتهای فنی یاحرفه ای است هوش هیجانی ازاخرین مباحث متخصصین درخصوص درک تمایز بین منطق و هیجان بوده و برخلاف مباحث اولیه دراین تحقیق فکر و هیجان به عنوان موضوعاتی برای سازگاری و هوشمندی تلقی شده است با توجه به اینکه هوش هیجانی توان استفاده ازاحساس و هیجان خود و دیگران ردرفتار فردی و گروهی درراستای دستیابی به بیشترین مطلوبیت است براین اساس اشخاصی که ازهوش هیجانی بالایی برخوردار هستند درزمینه شناخت هیجانات خود و دیگران و کنترل این هیجانات درسطح بالایی قراردارند

کلیدواژه ها:

آموزش ، هوش هیجانی ، روشهای تدریس