استقلال شرط داوری درداوری داخلی و بین المللی

با افزایش روابط اقتصادی و تجاری درسطح بین المللی و طرح اختلافات ناشی ازآن نهادهای قضایی رسیدگی کننده پاسخگوی مناسبی برای حل و فصل سریع خصومت نیستند داوری با ویژگیهای منحصربفردش بیش ازهمه موردتوجه بوده است اما به دلیل خلاهای قانونی ناشی ازوضع قانون گذاری درایران داوری بین المللی مقررات قابل توجهی ندارد و درخصوص داوریهای خارجی نیز با اشکالات جدی مواجه هستیم درواقع امرطرفین معمولا به دوشکل رضایت خود را برای ارجاع دعاوی به داوری ابراز می دارند زمانی قبل ازبروز اختلاف طرفین درقالب قرارداد خود را ملتزم مینمایند که هرگونه یا برخی اشکال اختلافات محتمل اینده فی مابین خودرا به داوری بین المللی ارجاع دهند و زمانی نیز پس ازبروز اختلاف و لزوم حل آن طرفین اختلاف به این نتیجه می رسدند که اختلاف فی مابین خود را به داوری ارجاع دهند انچه کهدراین مقاله موردتحلیل قرارخواهد گرفت این است که ایا شرطی که درقرارداد ارجاع اختلاف به داوری قرار میگیرد اعتبار خود را با خدشه واردگردیدن به قرارداد ازدست میدهدیانه ؟که فرض اصلی نیز استقلال این شرط ازقرارداد و صحت دوام آن است

کلیدواژه ها:

داوری خارجی ، بین المللی ، داوری ، شرط داوری ، شرایط بطلان