درآمدی به برنامهدرسی کارورزی در تربیت معلم: با تأکید بر پژوهش روایی

برنامهدرسی کارورزی، برنامه یادگیری فکورانه و تجربی بر مبنای صلاحیت های علمی و حرفه ای دانشجومعلمان در صحنه عمل است. کارورزی یکی از مهم ترین دروس تربیت معلم است. در این رهگذر دانشجومعلمان دانش، مهارت و نگرش معلمی را در پرتو تلفیق دانش نظری و عملی و بر مبنای محیط های واقعی آموزشی به دست می-آورند. هدف مقاله حاضر این است که ضمن تبیین جایگاه درس کارورزی در عرصه تربیت معلم، به معرفی پژوهش روایی به عنوان یکی از ارکان این درس بپردازد. پژوهش روایی به توسعه تفکر فکورانه در یادگیری کلاسی و فهم عمیق تجارب آموزشی تمرکز دارد و به کاوش داستان ها و زیست آموزشگاهی دانشجومعلمان می-پردازد. روایت پژوهی امکان تأمل بر نظریه های مرتبط با تدریس و یادگیری را در عمل فراهم می نماید و ضمن تشریح پدیده های آموزشی، فرصت توصیف رخدادهای نابهنگام و تفکربرانگیز را مهیا می کند. در دوره های تربیت معلم، دانشجومعلمان در فرایند کارورزی باید بتوانند با استفاده از پژوهش روایی گزارش های جمع آوری شده از کاوش موقعیت های آموزشی را به صورت روایت نقل و کدگذاری نموده و ضمن سازماندهی گزاره ها بتوانند مسائل آموزشی را تبیین نمایند. بنابراین در این مقاله جایگاه و اهمیت پژوهش روایی در برنامهدرسی کارورزی در تربیت معلم مورد بررسی و تحلیل قرار خواهد گرفت.

کلیدواژه ها:

تربیت معلم ، کارورزی ، پژوهش روایی ، تجربه ورزی ، عمل ورزی