استفاده از سیستم رانش الکترومغناطیسی به عنوان سیستم پیشران زیردریایی

سیستم رانش در شناور ها دارای انواع مختلفی می باشد که با توجه به ویژگی های آنها تقسیم بندی می شوند. به طور معمول در اکثر سیستم رانش شناورها با چرخش پروانه به دور محور خود، نیروی محرکه برای حرکت وسیله ی دریایی تولید می شود . در این روش پروانه به سیال درجهت عقب شناور نیرو وارد می کند، به عبارت ساده تر سیال را به طرف عقب هل می دهد که عکس العمل این نیرو به شناور وارد شده و باعث حرکت آن به طرف جلو می شود. استفاده از پروانه باعث به وجود آمدن مشکلاتی نیز می شود که از آنها می توان به ایجاد کاویتاسیون و خوردگی در پروانه، ارتعاشات، تولید نویز و... اشاره کرد در این تحقیق به سیستم رانشی می پردازیم که از نوع الکترومغناطیس بوده و به اختصار به آن مگنتوهیدرودینامیکMHD می گویند. در این سیستم عضو متحرکی به نام پروانه وجود ندارد و در آن از تئوری ماکسول 2 و ارتباط بین جریان الکتریکی و میدان مغناطیسی، برای تولید نیروی رانش یا تراست استفاده می شود. با توجه به تجربه موفق استفاده از این نوع سیستم در زیردریایی ها و با توجه به ملاحظات و مزایایی که اینسیستم دارد، امروزه به عنوان یکی از انواع سیستم رانش برای زیردریایی ها به شمار می آید. به همین جهت در این مقاله به کاربرد این نوع سیستم بخصوص در زیردریایی ها توجه ویژه خواهیم داشت.

کلیدواژه ها:

سیستم رانشMHD ، میدان مغناطیسی ، تراسترMHDبا مجرای خطی ، تراسترMHDبا مجرای مارپیچی