تدوین شاخص کیفیت خاک با استفاده از روش های توابع امتیازدهی استاندارد و اشتراک واریانس مبتنی بر همبستگی

ارزیابی صحیح و اصولی کیفیت خاک و پایش طولانی مدت آن، می تواند به پیش بینی رفتار احتمالی خاک ها به مدیریتهای مختلف اراضی، کمک شایان توجهی نماید که این مسئله، منجر به نیل به کشاورزی پایدار، سلامت جامعه و امنیت غذاییمی گردد. در این تحقیق، به منظور ارزیابی و کمی سازی شاخص تلفیقی کیفیت خاک، از روش های توابع امتیازدهی استانداردو اشتراک واریانس مبتنی بر همبستگی استفاده گردید. پس از محاسبه شاخص تلفیقی کیفیت خاک در منطقه مورد مطالعه کهاز اراضی شیب دار تحت کاربری زراعت دیم می باشد، توزیع و تغییرات مکانی آن در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی موردتجزیه و تحلیل زمین آماری قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که میانگین و ضریب تغییرات شاخص تلفیقی کیفیتخاک در اراضی مورد مطالعه، به ترتیب معادل 28/42 و 30 درصد بوده و به لحاظ استحکام ساختار مکانی داده ها، در کلاس متوسط (0/46) قرار دارد. نتایج واریوگرافی داده های شاخص تلفیقی کیفیت خاک نیز نشان داد که دامنه تاثیر آن در حدود 6800 متر بوده و توزیع مکانی آن از مدل کروی پیروی می نماید. به طور کلی، می توان اذعان داشت که به لحاظ وضعیت کیفیت خاک، منطقه مورد مطالعه عمدتاً در کلاس های متوسط و ضعیف کیفیت خاک، قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

کیفیت خاک ، توابع امتیازدهی ، اشتراک واریانس ، تغییرات مکانی