بررسی و مقایسه ی کارایی درونی گروه عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد و واحد نجف آباد طی سال های تحصیلی 88-83

هدف اصلی این پژوهش بررسی و مقایسه کارایی درونی گروه عمران دانشگاه آزاد ‏اسلامی واحد شهرکرد و واحد نجف آباد طی سالهای تحصیلی ٨٨ ‏_ ٨٣ ‏است. روش این پژوهش با توجه به ماهیت آن از نوع پژوهش های موردی می باشد. از نظر هدف‏نیز جز، پژوهش های کاربردی است. برای گردآوری داده ها از فرم های محقق ساخته ‏استفاده شده است. یافته های این پژوهش عبارت اند از: ١ ‏_ دانشگاه آزاد اسلامی واحد ‏شهرکرد در درصد سهم گروه عمران از جمعیت دانشجویی، نسبت دانشجو به استاد،‏مرتبه علمی هیات علمی و نسبت کتاب به دانشجو و تراکم دانشجو در کلاس ، میزان اتلاف و متوسط طول تحصیل در مقطه کاردانی همواره وضعیت مطلوب تری نسبت به واحد نجف آباد داشته است و در طی5 ‏سال بررسی روند رو به رشدی داشته است گه گاه ‏به دلیل کاهش جمعیت دانشجویی و گاه به دلیل افزا یش امکانات بوده است. 2-دانشگاه ازاد اسلامی واحد نجف اباد از نظر رشدکارکنان غیرآموزشی،مدرک تحصیلی هیات علمی، تراکم دانشجو در کلاس، میزان اتلاف و متوسط طول تحصیل در سه مقطع کارشناسی ارشد و کارشناسی (پیوسته) وکارشناسی (ناپیوسته)، مترمربع فضاهای آموزشی به دانشجو، همواره وضعیت مطلوب تری نسبت به واحد شهرکرد داشته است و این دانشگاه طی 5 ‏سال بررسی توانسته یک روندصعودی را داشته باشد که هم کاهش جمعیت دانشجویی و هم افزایش امکانات در این روند صعودی موثر بوده اند.3_میزان اخراجی ها در مقاطه کارشناسی وکارشناسی ارشد در واحد شهرکرد و مقاطع کارشناسی (ناپیوسته) و کاردانی در واحد نجف آباد بیشتر بوده است. 4 ‏_میزان انصرافی ها در مقابل کارشناسی ارشد و کارشناسی (ناپیوسته) و کاردانی در واحد نجف آباد و مقطع کارشناسی در واحد شهرکرد بیشتر بوده است

کلیدواژه ها:

کارایی ، کارآیی درونی ، ارزیابی