مدیریت بحران شهری در بلایای طبیعی مورد مطالعه:سیلاب های شهری سنندج

توسعه شهری در چند ماه دهه اخیر بدون توجه به بستر جغرافیایی و کالبدی شهرها سبب اختلال و برهم خوردن نظم محیط طبیعی آنها شده است از موضوعات مهمی که امروزه بیشتر شهرهای جهان با آن در گیر هستند مسئله مخاطرات طبیعی است آمارها ی موجود نشان میدهد در بین بلایای طبیعی 31 درصد آن مربوط به سیلاب های شهری است که به فراخور شرایط طبیعی و محل استقرا شهرها شدت و اندازه ها ی مختلفی دارد شهر سنندج با مساحت 4246 هکتارومیانگین ارتفاع 1550 متر از سطح دریا دردامنه کوه آبیدر و حاشیه رودخانه قشلاق قرار گرفته است وجود کوه آبیدربا ارتفاع 2300 متر در محدودغربی شهر و رودخانه قشلاق با ارتفاع 1300 متر در حاشیه شرقی شهر درکنار وجود تپه ها ئ درهها بافت ناهمواره و بعضا پرشیبی رابر شهر تحمل گرده است در این شرایط توسعه شهری در ارتفاعات بدون توجه به سیستم طبیعی زهکشی و کاهش قابلیت نفوذ پذیر زمین درکنار بارش سالانه 491 میلی متر شهرستان سنندج مسئله سیلاب های شهری را به یکی از معضل های شهری سنندج تبدیل کرده که تاکنون کمتر مورد توجه قرار گرفته است هدف این تحقیق آن است تا با بررسی سه متغیر توپوگرافی کاربری اراضی و نحوه طراحی شبکه معابر نقاط مسئله دارو در معرض خطر شهر را شناسایی کرده ودر نهایت پیشنهادهایی جهت کاهش و برون وفت از مشکل هاارائه کند

کلیدواژه ها:

مدیریت شهری ، مدیریت بحران ، سیلاب شهری ، سنندج ، مخاطرات طبیعی ، شیب