دانشگاه فرهنگیان به مثابه یک دانشگاه یاددهنده

در دهه 1980 هنگامیکه سازمانها به این نتیجه رسیدند که نیاز به یادگیری دارند آرجریس مفهوم یادگیری سازمانی را ارائه داد. در دهه1990 سنگه سازمانهای یادگیرنده را مطرح ساخت. در آستانه هزاره سوم نظریه سازمانهای یاددهنده توسط تیچی(1998) مطرح شد. در این مقاله ویژگیهای دانشگاه یاددهنده و چگونگی ایجاد آن مورد بحث قرار می گیرد دانشگاه یاددهنده دانشگاهی است که در آن همه یاددهنده و یادگیرنده هستند و یاددهی و یادگیری در کالبد فعالیت های روزانه بنا نهاده شده است. همسویی، جمع آوری و مشارکت در دانش، اندازه، سرعت، رویارویی با چالش های جدید، حداکثر استفاده از زمان، خلق ارزشهای پایدار و تلقی دانش به عنوان مهمترین سرمایه از ویژگیهای این دانشگاه محسوب می شود. ایجاد چرخه یاددهی سخاوتمندانه بعنوان موتور محرکه یاددهی و یادگیری و درگیرسازی تمام اعضای دانشگاه راه را برای تبدیل دانشگاهها به دانشگاه یاددهنده و تولید دانش و توسعه رهبران آینده سازمان هموار می کند. الگوی ذهنی دانشگاه، الگوی ذهنی یادگیری رهبر، نهادینه سازی ارزش یاددهی و یادگیری در فعالیت های روزانه، و زیر ساخت ارتباطی دانشگاه چهارعامل مورد نیاز ایجاد دانشگاه یاددهنده است.

کلیدواژه ها:

دانشگاه فرهنگیان ، سازمان یاددهنده ، چرخه یاددهی سخاوتمندانه ، رهبرسازی ، تولید دانش ، و یاددهی/یادگیری