معنا و مفهوم خودشناسی و خودسازی در انسان از دیدگاه امیر المومنین علیهم السلام در نهج البلاغه و روانشناسان دیگر

انسان موجودى است که داراى استعدادهاى بسیار و قابلیت هاى بى شمارى است هم از نظر ابعاد روحى و معنوى و هم از نظر توان هاى جسمى و بدنى . حال اگر کسى بخواهد وجودش را در همه این ابعاد و زمینه ها بسازد اولین قدم که باید بردارد ، شناخت این استعداهاست .در اسلام تاکید بر خودشناسی آنقدر است که پیامبر(ص) می فرماید: " من عرضه نفس فقد عرضه ربه" هر کس خود را شناخت خدای خود را نیز می شناسد. و شناخت خدا نیز کمال وجودی هر انسان است در این گفتار سعی شده تا اینکه ضرورت خودشناسی را به روشنی توضیح داده شود و هم اینکه عوامل و زمینه های خودسازی هم بیان شود و اینکار هم با در نظر گرفتن سخنان شیوای امیرالمومنین علی (علیه السلام) صورت گرفته است و به بیان دیدگاه هایی از روانشناسان دیگر هم اشاره شده است. روش پژوهش هم و کتابخانه ای (اسنادی و تحلیلی) بود و با استفاده از کتب، مقالات و بانک های اطلاعاتی موجود در این زمینه انجام شد. ولی در کل خودشناسی و خود سازی طبق دیدگاه امیرالمومنین و اصول شیعه توضیح داده شده است و آوردن دیدگاه دیگر روانشناسان جهت تکمیل بحث است.

کلیدواژه ها:

خودشناسی ، خود سازی ، نهج البلاغه