تأملی در مفهوم هنر و زیبایی در اندیشه دینی و عرفان اسلامی

اگر منظور از هنر و زیبایی، تلقی امروزی از آنها در ذیل مباحث نظری مربوط به نبوغ ، خلاقیت و ذوق باشد، هنر اسلامی و زیباشناسی در دنیای اسلام معنا نخواهد داشت. برای شناخت آثار هنری در عالم اسلام، آنها را باید در سنت عرفانی بررسی کرد و این تنها با نگرشی مفهومی به هنر و زیبایی در مباحث عرفانی و حکمی امکانپذیر خواهد بود. نگاه عارفانه و شهودی هنرمندان مسلمان به پدیده های عالم و مبانی کتاب آسمانی، باعث به وجودآمدن آثار گوناگون بی نظیر متعالی و شکل گیری هنری شد که روایتگر زیبایی نقش بسته از تجلیات ذات اقدس الهی در دنیای خاکی است. این نوشتار ضمن پرداختن به معنای ماهوی هنر اسلامی، گفتمان هنر و زیبایی وعرفان اسلامی را مورد بررسی قرارداده ونتیجه می گیرد به واقع این هنر برپایه ی حکمت، به معنای معرفت به حقیقت اشیاء و امور و عشق به خالق هستی بنا شده است

کلیدواژه ها:

هنر ، زیبایی ، هنراسلامی ، عرفان