نگاهی بر مظاهر هنر دینی در نقشمایه های تزیینی مقابر عصر صفوی اصفهان

هنر دینی حیطه ی بسیار وسیعی را در بر می گیرد و دارای ابعاد مختلفی است. بنابراین می توان از وجوه مختلفی به آن نگریست رسالت این هنر سیر الی الله ی برقراری ارتباط بین مخلوق ی خالق از طریق ملموسات دنیوی است. با توجه به کثرت پژوهش های انجام شده در زمینه ی کلیات و مبانی نظری حوزه ی هنر دینی و رابطه ی متقابل دین و هنر، بررسی موردی تجلیات و مظاهر هنر دینی، و به طور خاص نقشمایه های تزئینی در این هنر و در طی دوره ای خاص، لازم و ضروری به نظر می رسید. در این راستا تلاش شد تا با مطالععه ی میدانی مقابر صفوی در شهر اصفهان به بررسی نقش مایه های تزئینی وابسته به بنا و تکنیک های مورد استفاده در تزئین این بناها به عنوان بناهای مذهبی شاخص پس از مساجد، پرداخته شود. فرضیات مورد مطالعه در این پژوهش به قرار زیراند: 1- هنر دینی در مقابر عصر صفوی اصفهان صرفاً تزئینی است و توجهی به معناگرایی در آن صورت نپذیرفته است. 2- سمبل ها در تزئینات مقابر صفوی اصفهان، نقش مهمی در احیای مفاهیم دینی این دوره دارند. در ادامه ی این فرآیند به شناسایی نقش مایه های به کار رفته در تزئین بناهای مذهبی این دوره پرداخته شده و دسته بندی ذقیقی از آنها صورت گرفت. روش انجام پژوهش در این مقاله تاریخی - توصیفی، و روش جمع آوری اطلاعات مرتبط با این اشیاء کتابخانه ای و اینترنتی با رویکرد کیفی است. همچنین تحلیل اطلاعات مندرج در آن بر مبنای مطالعات میدانی و طراحی نقوش توسط نگارنده انجام شده است.

کلیدواژه ها:

هنر دینی ، نقش مایه های تزئینی ، تزئینات وابسته به بنا ، مقابر صفوی