تأثیر فعالیت جسمانی منظم به عنوان یک بخش اساسی اصلاح سبک زندگی بر کاهش عوامل خطر قلبی-عروقی

مقدمه: فعالیت جسمانی از دیرهنگام محور اصلی اقدامات مداخل های در کاهش بار تحمیلی بیماری های قلبی- عروقی بوده است. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین فعالیت و عدم فعالیت با عوامل خطر بیماری های قلبی- عروقی در افراد نظامی سالم می باشد. مواد و روش ها: شاخص های تن سنجی، تابلوی لیپید- لیپوپروتئین، فشارخون و قند خون ناشتا در دو گروه فعال n=50 و غیر فعال n=50 مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: افراد دارای فعالیت جسمانی به طور معناداری دارای اندازه های کم تر شاخص های بدنی (به استثنای قد)، سطوح کمتر کلسترول تام، لیپوپروتئین با چگالی کم، تری گلیسیرید فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، عامل خطر (نسبت کلسترول تام/ لیپوپروتئین با چگالی بالا)، شاخص آتروژنیک (نسبت لیپوپروتئین با چگالی کم/ لیپوپروتئین با چگالی بالا) و سطوح بیشتر لیپوپروتئین با چگالی بالا بودند. ضرایب همبستگی ساده نشان داد که شاخص توده بدنی و نسبت دور کمر به دور باسن، به طور معن اداری با فشارخون سیستولیک در گروه غیر فعال ارتباط مثبت و شاخص توده بدنی ارتباط معکوس با لیپوپروتئین با چگالی بالا در هر دو گروه داشت که در گروه غیر فعال از میزان بیشتری برخوردار بوده و محیط دور کمر ارتباط معکوس با لیپوپروتئین با چگالی بالا در گروه غیرفعال داشت.نتیجه گیری: با کاهش عوامل خطر بروز حوادث قلبی- عروقی و پیشگیری قابل توجه از پیشرفت آن، خواص مفید فعالیت جسمانی برجسته م یشود و به تأثیر آن به عنوان یک اقدام حمایتی برای برخوردار بودن از سبک زندگی سال متر در جامعه و به ویژه در میان پرسنل نظامی می توان تأکید و اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

فعالیت جسمانی ، بیماری های قلبی- عروقی ، عوامل خطر ، پرسنل نظامی