بررسی پایه های پل دایروی با آبپایه قطاعی و تاثیر آن بر آبشستگی و استفاده از شبکه عصبی مصنوعی و علم زمین آمار در تخمین آبشستگی اطراف پایه های پل

تعیین دقیق حداکثر عمق آبشستگی در اطراف و پایین دست پایه پل جهت طراحی اقتصادی و ایمنی مناسب پایه پل در پروژه های عمرانی ازجمله راه سازی از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. در این تحقیق بکارگیری آبپایه قطاعی مقعر در جهت جریان و کاربرد مدل زمین آماری کریجینگ و مدل شبکه عصبی مصنوعی در پیش بینی عمق آبشستگی موضعی در اطراف پایه پل همراه با آبپایه قطاعی انتهایی در هشت حالت مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این تحقیق نشان داد که بکارگیری آبپایه قطاعی مقعر در جهت جریان موجب کاهش حجم و عمق آبشستگی در اطراف پایه پل می شود در تخمین میزان آبشستگی در هر هشت حالت هر دو روش نتایج تخمین قابل قبول و با خطای کمی از عمق آبشستگی موضعی را ارائه میدهند با این وجود مدل شبکه عصبی مصنوعی نتایج نزدیک تر به واقعیت نسبت به روش زمین آماری نشان داده است

کلیدواژه ها:

عمق آبشستگی موضعی ، زمین آمار ، شبکه عصبی مصنوعی ، پایه پل با آبپایه قطاعی ، تخمین