مدیریت انرژی و بهره وری ملی در کشور ایران

محدودیت منابع فسیلی، رشد بالای مصرف سالانه انرژی در ایران و وابستگی شدید به درآمدهای ناشی از صدور نفت باعث میشود که درصورت عدم برنامه ریزی و پیش بینی های لازم روند توسعه کشور بطور جدی تحت تأثیر قرار بگیرد . عدم کارآئیفنی و اقتصادی مصرف انرژی و هدر رفتن قریب به یک سوم از کل انرژی در فرآیند های مصرف مشکلات فرآیند زیست محیطی ناشی از آن، ضرورت مدیریت مصرف انرژی وبالا بردن بازده وبهره وری انرژی را بیش از پیش آشکار می سازد.بهره وری در سطح ملی تاکید اساسی بر اصول ومعیارهای زندگی شهروندان دارد و سیاست مداران را ملزم می نماید که برای هزینه فعالیتهای رفاهی , تحصیلی , سلامت و خدمات درمانی و سایر نیازهای اجتماعی بودجه اختصاص دهند. همچنین در سطح ملی بهره وری به معنای حفظ منابع کمیاب و استفاده بهینه از آن منابع می باشد. کلا تقویت زیر ساختهای اقتصادی به منظور ایجاد اشتغال بیشتر هدف اصلی مدیریت بهره وری در سطح ملی است. مدیریت بهره وری در سطح ملی بایستی از طریق تحول اساسی در نظام اقتصادی وفرهنگی و به صورت مشارکت فراگیر کارکنان , مدیران صنعتی و اداری دانش پژوهان مصرف کنندگان و نمایندگان مراکز ملی بهره وری اعمال شود. بهره وری در سطوح بین المللی بر ایجاد رقابت در بین کشورهای مختلف از لحاظ کیفیت فناوری و هزینه های تولید تاکید می نماید. اما در عمل تأمین انرژی کشور در سا لهای اخیر )که با اختصاص سهم بالا به گاز طبیعی دنبال شدهاست( بدون در نظر گرفتن منافع ملی و ملاحظات مدیریت بهینه انرژی و با توجه به سهولت دسترسی به حامل های فسیلی در کشور برنامه ریزی و اجراء شده که نه تنها به انتخاب صحیح و آینده نگرانه ای نینجامیده، بلکه با رشد و توسه اقتصاد ملی و منافع کشور نیز در تضاد و تعارض قرار دارد . ادامه روند بی برنامگی در حوزه انرژی و در نتیجه مدیریت نادرست در تولید، توزیع و مصرف انرژی در کشور در آینده ای نزدیک، کشور را با بحران هایی جدی رو به روخواهد کرد بنابراین در این مقاله سعی شده است به نقش مدیریت انرژی در بهره بری ملی پرداخته وارتباط بین مصرف انرژی بامولفهای بهره وری را بررسی کرد.

کلیدواژه ها:

مدیریت انرژی ، بهره وری ، محیط زیست