ارزیابی مفهوم پایداری در ساختار کالبدی خانه های سنتی و امروزی

مفهوم پایداری در واقع صفتی است که موجب آرامش و تداوم زندگی باکیفیت و منطبق بر نحوه زندگی در طول زمان است. این مقوله در زمینه های متفاوتی مورد ارزیابی قرار گرفته و معماری به عنوان کالبدی برای زندگی انسان میتواند یکی از مهمترین زمینه های بروز آن باشد. از آنجایی که هر اثر معماری در ارتباط با نظام بزرگتر شهری و در سلسله مراتبی از مجموعه ها مطرح می شود، در این میان خانه به عنوان اولین مکان تعریف شده برای سکونت حائز اهمیت است. ساختار کالبدی خانه های سنتی عمدتا درونگرا بوده و در آنها مفاهیمی چون سلسله مراتب در بنا ، فرم و شکل آن، فضاهای چندعملکردی و رعایت هندسه در نما و ... مطرح بود ولی در ساختار خانه های امروزی این ویژگیها کمرنگتر شده است و شاهد برخوردی متفاوت با ویژگیهای کالبدی خانه های سنتی هستیم. لذا در این مقاله سعی بر آن است تا با معرفی مفهوم پایداری در مسکن و محوریت قرار دادن عناصر و شاخصه های پایداری در خانه های سنتی، تأثیر آنها در استفاده مجدد در خانه های امروزی بررسی شود. روش تحقیق در این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و با توجه به ماهیت آن کیفی و رویکرد توصیفی دارد.

کلیدواژه ها:

پایداری ، کالبد ، شاخصه های خانه های سنتی ، مسکن امروزی