قرارداد مشارکت در ساخت: نمود سنتی رویکردهای رابطهمحور

مقاله حاضر ضمن مروری بر ادبیات مرتبط با مفاهیم رویکردهای رابطهمحور و نیز ویژگیهای مشارکتی کلیدی درتوافقات اجرای پروژه رابطهمحور، به ارائه نتایج مطالعه ی میدانی صورت گرفته در پروژههای مشارکتی صنعت ساختایران میپردازد. هدف از این مطالعه، مقایسه دو وضعیت مطلوب و موجود در پروژههای مشارکت در ساخت در خصوص هریک از این مشخصهها میباشد. در این راستا جامعه آماری 11 نفر از خبرگان فعال در بخش مالک و یا همکار سازندهدر پروژه های ساختمانی اعم از مسکونی و غیر مسکونی، که با مالکین حقیقی و یا حقوقی به شیوه مشارکت در ساختانجام شدهاند انتخاب گردید و ویژگیهای این پروژهها از منظر مفاهیم مشارکتی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که در قرارداد مشارکت در ساخت، علیرغم مورد توجه قرار گرفتن مفاهیم مشارکتی کلیدیشناسایی شده برای توافقات اجرای پروژه رابطه محور، میان وضعیت موجود در پروژهها، به صورت کلی، با وضعیت مطلوب، در خصوص تمامی مشخصهها، تفاوت به چشم میخورد. به نظر میرسد رویکرد مشارکت در ساخت، مفاهیم مشارکتی رویکردهای رابطهمحور را در فرایندی نزدیکتر به رویکردهای سنتی مورد توجه قرار میدهد.

کلیدواژه ها:

مشارکت در ساخت ، رویکردهای رابطه محور ، توافقات اجرای پروژه رابطه محور ، ایران