بررسی تاثیر خودکنترلی و اضطراب صفتی بر کیفیت خواب قبل از آزمون دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی کنترل خود و اضطراب صفتی بر کیفیت خواب قبل از آزمون دانشجویان میباشد. به نظر می رسد میان کنترل خود، کیفیت خواب و اضطراب صفتی رابطه ی معناداری وجود دارد. برای ارزیابی وسنجش این رابطه از میان دانشجویان دانشگاه شاهرود، جمعیت نمونه ای مطابق جدول مورگان انتخاب کرده و سپستوسط پرسشنامه شاخص کیفیت خواب پیتزبورگ (PSQI)، پرسشنامه مقیاس اسپیلبرگر، و پرسشنامه خود کنترلیتانچی مورد سنجش قرار داده ایم. در پایان نیز یک مدل رگرسیون خطی برای بررسی تاثیر کنترل خود و اضطرابصفتی در کیفیت خواب ارائه شده است که از تحلیل همبستگی پیرسون برای تبیین رابطه بهره می برد. نتایج تحلیلداده ها با استفاده از این مدل نشان داد که میان کیفیت خواب، اضطراب صفتی و کنترل خود رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

کیفیت خواب ، کنترل خود ، اضطراب صفتی ، رگرسیون خطی ، همبستگی پیرسون