بررسی اثرات آللوپاتی چند گیاه زراعی بر جوانه زنی و رشد گیاهچه علف هرز پیچک صحرائی (Convolvulus arvensis)

مدیریت صحیح علف های هرز مستلزم استفاده بهینه از همه عوامل کنترل، اعم از بیولیژیک، زراعی، شیمیائی و توان رقابتی برای حذف و کاهش فشار علف های هرز است تا حفظ سلامت محیط زیست پایداری سیستم های کشاورزی را سبب گردد. از جمله این روش ها، استفاده از گیاهان دارای آللوپاتی می باشد به منظور بررسی اثرات آللوپاتی گیاهان پنبه ، چغندرقند و آفتابگردان بر جوانه زنی و رشد علف هرز پیچک صحرائی، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در شرایط آزمایشگاهی مجتمع آموزش عالی شیروان در سال 1393 انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل: شاهد (آب مقطر)، غلظت های عصاره آبی 10% و 20% و 30% گیاهان فوق بود. نتایج نشان داد که اثر عصاره چغندرقند و پنبه و آفتابگردان بر صفات پیچک صحرائی معنی دار بوده. نتایج نشان داد که اثر عصاره چغندرقند، آفتابگردان و پنبه بر صفات پیچک صحرائی ه معنی دار بوده به طوری که چغندرقند، آفتابگردان و پنبه به ترتیب بیشترین و کمترین تأثیر بازدارندگی بر جوانه زنی بذر پیچک صحرائی داشت. تمام غلظت های عصاره چغندرقند و غلظت 30 % آفتابگردان بطور کلی از جوانه زنی بذر پیچک صحرائی ممانعت نمود . غلظت 20 % آفتابگردان نسبت به 20 % پنبه روند کاهشی شدیدتری روی رشد ریشه چه و ساقه چه داشته است.

کلیدواژه ها:

آللوپاتی ، چغندرقند ، جوانه زنی ، پیچک صحرائی و آفتابگردان