بررسی عوامل محیطی موثر در فرآیند بهبود کودکان اوتیسم از منظر روانشناسی محیطی

اوتیسم به عنوان یک بیماری جسمی- روحی تا حدود زیادی وابسته به شرایط محیطی بوده و نقش عوامل محیطی در پیشرفت یا بهبود بیماری بسیار پررنگ میباشد. لذا شناخت شرایط ویژه بیماران و ویژگی های محیط زندگی آنان و چگونگی برقراری ارتباطصحیح و منطقی میان این دو عامل، نقش بسزایی در بهبودی آنها دارد. تحقیق پیش رو با روش مطالعات میدانی و تحلیل کتابخانهای صورت گرفته و محدود به بررسی اصول مکتب گشتالت به عنوان یکی از مکاتب جامع در روانشناسی محیطی می باشد. متن مقالهاز یک سو به معرفی بیماری اوتیسم و شرایط ویژه روانی کودکان مبتلا به آن پرداخته و از سوی دیگر به بررسی عوامل محیطیتاثیرگذار بر عملکرد مناسب مراکز آموزشی درمانی در جهت پیشبرد فرآیند بهبود بیماران می پردازد و نتایج حاصل از بررسی این دومبحث، به ارائه راهکارهای عملی و کاربردی در طراحی معماری داخلی مراکز درمانی- آموزشی با تکیه بر اصول روانشناسی محیطی می انجامد.

کلیدواژه ها:

اوتیسم ، روانشناسی محیطی ، گشتالت ، کودک ، معماری داخلی