بافت های فرسوده ی شهری و بروز جرم

شهر واقعیت پیچیده ای است، و شاید به تعبیری پیچیده ترین واقعیتی باشد که بشر تاکنون آن را به وجود آورده است. میزان وقوع جرائم و انحرافات اجتماعی در مناطق مختلف شهری متفاوت است. برخی مکان ها به لحاظ ساختار کالبدی خاص خود، ویژگی های ساکنین آن و فعالیت هایی که انجام می دهند، امکان و فرصت بیش تری را برای وقوع جرم فراهم می کند و منجر به گسترش ناهنجاری های مختلف اجتماعی و مشکلات عدیده ی فرهنگی می شوند. بافت های فرسوده و ناکارآمد شهری یکی از گونه های اصلی این نوع مناطق محسوب می شوند. اگرچه بافت های فرسوده و ناکارآمد به خودی خود به عنوان یک معضل شهری مطرح می شوند، اما در حقیقت پتانسیل بالقوه ای هستند که می توانند با شناسایی، برنامه ریزی و اجرای دقیق، آن ها به فرصت هایی جدید تبدیل شوند. این مقاله بر آن است تا از طریق روش کتابخانهای به مطالعه ی بافت های فرسوده ی شهری و شناسایی خصوصیات آن ها و ویژگی های ساکنین آن ها بپردازد، و هم چنین راهکارهایی را در ارتباط با ارتقای وضعیت کمی و کیفی این گونه مناطق ارائه دهد.

کلیدواژه ها:

شهر ، بافت فرسوده ، جرم ، انحرافات اجتماعی ، فرصت ها و چالش های بافت های فرسوده