اثرات سیاست اولین - بهترین قیمت گذاری بر شاخص های عملکردی و زیست محیطی شبکه حمل و نقل شهر تهران

هدف از برنامه ریزی حمل و نقل شهری ارایه سیاست هایی برای بهبود شاخص های عملکردی سیستمحمل و نقل از جمله زمان سفر، مسافت طی شده، متوسط سرعت سفر و در عین حال کاهش اثراتزیست محیطی از جمله نشر منواکسیدکربن و مصرف بنزین است. سیاست های قیمت گذاری شبکه ازجمله سیاست هایی هستند که به منظور بهره برداری بهتر از ظرفیت سیستم حمل و نقل استفادهمی شوند. در این سیاست ها، رفتار استفاده کنندگان توسط اخذ عوارض طوری تنظیم می شود که الگویجریان از تعادل استفاده کننده تا حد امکان به سمت تعادل سیستم برود. در اینصورت، متوسط سرعتدر شبکه افزایش خواهد یافت که وضعیتی مطلوب تر از نقطه نظر اهداف مطالعات حمل و نقل است.ولی در مقابل این سوال مطرح است که آیا شاخص های زیست محیطی شبکه نیز بهبود می یابند؟هدف این مقاله پاسخ به سوال فوق برای سیستم حمل ونقل تهران است. در این مقاله از مدل هایساخته شده در فرآیند برنامه ریزی چهارمرحله ای شهر تهران جهت تخمین شاخص های عملکردی وزیست محیطی در دو حالت قبل و پس از اعمال اولین-بهترین قیمت گذاری شبکه استفاده می شود.این مدل ها در سیستم ایجاد سناریوی شهر تهران توسط نرم افزار EMME پیاده سازی و اجرا می شوند. نتایج نشان می دهند که قیمت گذاری شبکه می تواند موجب افزایش نشر منواکسیدکربن و مصرف سوخت شود.

کلیدواژه ها:

سیستم حمل ونقل ، تعادل استفاده کننده ، تعادل سیستم ، اولین- بهترین قیمت گذاری ، ارزیابی زیست محیطی