تحلیل تقاضای سفر با رویکرد به مدل شبکه عصبی و روش رگرسیون، بررسی موردی محور( خلخال – اردبیل)

اهمیت بخش حمل و نقل به عنوان یکی از مهمترین بخشهای زیربنایی هر کشور در تحرک و پویاییجامعه جهت دستیابی به اهداف برنامه های توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور بر کسی پوشیده نیست.یکی از اصلی ترین عواملی که می تواند در امر سیاست گذاری و برنامه ریزی های کلان مدیران ارشدکشور به منظور تحقق اهداف فوق نقش هدایت کننده ای را ایفاء نماید، وجود پیش بینی دقیق است.حال با توجه به هزینه بسیار زیاد بخش حمل و نقل در ساخت و توسعه زیر ساختهای مورد نیاز،اهمیت پیش بینی در برنامه ریزی حمل و نقل دو چندان می شود. هدف از این تحقیق برآورد هر چهدقیق تر تقاضای سفر می باشد که برای این منظور روش تحلیل شبکه عصبی انتخاب شده است.متدلوژی مورد استفاده در این تحقیق روش کریسپ است که که جهت پیش بینی استفاده شده است.بر اساس روش منتخب در گام اول پارامترهای موثر بر تقاضای سفر شناسایی گردید. متغیرهایمستقل تحقیق عبارتند از : جمعیت، جمعیت شاغل، درآمد خانوار. جهت ارزیابی مدل پیش بینی بهمقایسه میان روش رگرسیون زمانی با مدل پیشنهادی پرداخته شده و در ادامه برای بررسی قدرت ودقت مدل، مطالعه موردی در محور اردبیل- خلخال انجام شده است. داده های سال های 1380 تا1391 به عنوان معیار ارزیابی انتخاب گردیده است. نتایج نشان می دهد که مدل شبکه عصبیمصنوعی عملکرد بهتر نسبت به روش رگرسیون دارد.

کلیدواژه ها:

پیشبینی تقاضای سفر ، شبکه عصبی ، رگرسیون