ارزیابی کارایی نسبی بنادر ایران با استفاده از روش تحلیل پوششی داده ها (DEA)

در جهان امروز، بنادر ایفا کننده نقش کلیدی در صنعت حمل و نقل، اقتصاد و تجارت جهانی هستند و توان آن ها تاثیر بسیار زیادی بر شکوفایی اقتصاد کشورها دارد. از این رو ارزیابی عملکرد بنادر از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. هدف از این تحقیق، ارزیابی و مقایسه کارایی نسبی بنادر تجاری ایران در سال 1391 ، و شناسایی بنادر کارا با استفاده تحلیل پوششی داده ها می باشد. ورودی های بکار رفته در این مطالعه بر اساس شاخص هایی مانند نیروی انسانی، سرمایه گذاری ها و ظرفیت بنادر و خروجی های آن بر اساس حجم عملیات و درآمدهای بنادر می باشند. برای اندازه گیری کارایی نسبی بنادر از مدل CCR ورودی محور استفاده نمودیم و پس از شناسایی بنادر کارا و ناکارا، برای رتبه بندی واحدهای کارا از روش اندرسون پیترسون – (AP)، استفاده گردید. بنادر منتخب این پژوهش، یازده بندر اصلی تجاری ایران بوده که از این تعداد تنها سه بندر، شهید رجایی، امیرآباد و خرمشهر توانستند با مدیریت و استفاده بهینه از منابع حداکثر کارایی را کسب نمایند. در نهایت از میان بنادر کارا، به معرفی الگو برای بنادر ناکارا پرداختیم.

کلیدواژه ها:

بندر ، تحلیل پوششی داده ها ، کارایی نسبی ، حمل و نقل دریایی