بررسی تاثیر کودهای بیولوژیک نیتروژنه و فسفره بر اجزای عملکرد و عملکرد دانه آفتابگردان (رقم ایروفلور)

به منظور بررسی تأثیر کودهای بیولوژیک نیتروژنه و فسفره بر روی اجزای عملکرد و عملکرد دانه در گیاهآفتابگردان روغنی (رقم ایروفلور) در زمین زراعی واقع در شهرستان کرمانشاه به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرحبلوک های کاملاً تصادفی در 3 تکرار مورد بررسی قرار داده شد. فاکتورهای آزمایش، 4 سطح کود بیولوژیک نیتروژنشامل: نیتروکارا 04 (از توباکتر و پنلندی سویه 04)، 06 (از توباکتر و پنلندی سویه 06) و شاهد و 4 سطح کود بیولوژیک فسفر شامل: MCI (سودومناس یوتیدا سویه MC1)، باور MC5, 2 (سودومناس یوتیدا سویه MC5) و شاهد بودند. نتایج این آزمایش نشان داد که بیشترین تعداد دانه در طبق در اثر استفاده کودهای بیولوژیک نیتروژنه 04 (848/42) و فسفره MC5 (877/75) و اثر تلفیقی کودهای بیولوژیک MC5x04 (947) به دست آمد. بیشترین عملکرد بیولوژیک در اثر مصرف کودهای بیولوزیک نیتروژنه 06 (به وزن 165/99 گرم) و فسفره MC5 ( به وزن 152/48) و اثر تلفیقی کودهای بیولوژیک MCIx06 (به وزن 209 گرم) به دست آمد. بیشترین عملکرد دانه درهکتار دراثر مصرف کودهای بیولوژیک نیتروژنه 06 (به مقدار 4988 کیلوگرم در هکتار) و فسفر MC5 (به مقدار 5106 کیلوگرم در هکتار) و اثر تلفیقی کودهای بیولوژیک MC5x04 (به مقدار 6049 کیلوگرم در هکتار) بدست آمد. بیشترین درصد شاخص برداشت در مصرف کود بیولوژیک نیتروژنه در تیمار شاهد(45%) و فسفره در تیمار شاهد (43%) و اثر تلفیقی در تیمار شاهد (53%) به دست آمد.

کلیدواژه ها:

آفتابگردان ، کود بیولوژیک نیتروژنه ، کود بیولوژیک فسفره ، اجزای عملکرد ، عملکرد دانه