رابطه بین جو آموزشی و انگیزش درونی با تعهدعاطفی؛مطالعه موردی دانشجویان دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز

هدف کلی از این پژوهش بررسی رابطه بین جو آموزشی و انگیزش درونی دانشجویان رشته های مهندسی برای تحصیل، با تعهد عاطفی آنان در دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز بود، جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان کارشناسی دانشکده مهندسی دانشگاه شیراز بود که براساس جدول کرجسی و مورگان 258 نفرو با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی به عنوان نمونه انتخاب شدند ابزار تحقیق شامل پرسشنامه انگیزش درونی چویی و همکاران 2009 و پرسشنامه محقق ساخته جو آموزشی با الهام از پرسشنامه جو سازمانی هالپین و کرافت 1962 و زیرمقیاس تعهد عاطفی از پرسشنامه تعهد سازمانی آلن و مایر 1990 بود که پس از محاسبه روایی و پایایی بین نمونه ها توزیع شد برای تجزیه و تحلیل داده ا از روشهای همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون گام به گام و همزمان استفاده شد نتایج نشان داد که 1 – متغیر جو آموزشی پیش بینی کننده قوی تر تعهد عاطفی دانشجویان است 2 – ابعاد علاقه فشار و ارزش از انگیزش درونی برای تحصیل، قویت ترین پیش بینی کنندگان تعهد عاطفی دانشجویان برحسب جنسیت، رشته های تحصیلی و محل سکونت آنان است 3 – بعد انسجام اجتماعی دانشجو – استاد از جو آموزشی قوی ترین پیش بینی کننده تعهد عاطفی دانشجویان برحسب جنسیت رشته های تحصیلی و محل سکونت آنان است

کلیدواژه ها:

جوآموزشی ، انگیزش درونی ، تعهدعاطفی ، محل تحصیل ، دانشکده مهندسی ، دانشگاه شیراز